MEMLEKETİ KURTARMAK

Türkiye’de başı sıkışan “Kurtar bizi Paşam” gönderisi yapar.Bu gönderiler belli bir adede ulaşıp kamuoyu pozisyonu aldığı an,şartlarda müsaitse,durumdan vazife çıkarma arzusu had safhaya gelir ve günün birinde kuvvetle muhtemel TRT’den sabah namazını müteakip Darbe Açıklaması yapılır.
Buralara nasıl gelinir?Öncelikle vatanın birliği ve beraberliği,bölünmez bütünlüğü tehlikeye girmiştir.İnsanlar çok rahat federal yapılanmadan,komşu devletlerin bünyesinde yer alan ayrılıkçı kesimlerle birleşmeden söz edebilmektedirler.Devletin bütün iktisadi değerleri,ülkenin geleceğini tehlikeye sokabilecek şekilde özelleştirme adı altında müttefiklerimize pazarlanmaktadır.(% 100 yerli sermayeden oluşan bankamız kaldı mı?).İnsanlara yabancı şirketlerle evlilik olmazsa olmaz şeklinde lanse edilmektedir.Türk Milliyetçisiyim demek nerede ise utanılması gereken çağdışı bir söylem haline getirilmek istenmektedir.Bunları söyleyen gazetecilere Başbakan “Abi” diye hitap etmektedir.KKTC konusunda yürütülen yanlış politikalarla Barış Harekatı sonrası doğan ve genç olan nesil çok acı ama maalesef Rum’un kucağına itilmiştir.İnsanlarımızda geçmiş dönem politik hatalarında etkisiyle para gelsin de nereden gelirse gelsin mantığı ile Güney’e çok sıcak bakma eğilimi başlamıştır.Ve çok acıdır Sn. Rauf Denktaş KKTC’den ziyade Türkiye’de söylemlerde bulunabilmektedir.Kendi kendimize yaptığımız kabadayılıkla KKTC’yi çözmüşüz gibi Kerkük ile ilgili silik,cılız söylemlerde bulunulmaktadır.Türkmen yöneticilere sürekli suikastler düzenlenmekte,Kerkük Türkmenlerinin üzerinde inanılmaz bir baskı oluşturulmaktadır.Esir bir askeri için dünyayı ayağa kaldıran İsrail bir tarafta silik bir Türkiye yönetimi diğer tarafta.
Gelinen nokta budur.Tam bir fiyasko!Fakat işin acı tarafı ve dillendirilmekten çekinilen nokta düne kadar zehirin bir panzehiri,hastalığın (iyi ve ya kötü tartışılır) bir iyileştirici reçetesi vardı.Oysa şimdi bu da yok.Kurumlar suçlu değildir.Kurumları yönetenler suçludur.Bugün yukarıda ki paragraf doğrudur diyebiliyorsak askeri ve sivil üst düzey yönetim birlikte suçludur.Şuçu açmak gerekir!Aşağıda soracağım sorular neden yapılmamıştır?
1-Ülkenin milli menfaatleri gerekirse Amerika’ya ters düşmek uğruna Kuzey Irak’a operasyon düzenlemeyi gerektirdiği halde neden sadece “kararlılık masalı”ndan öteye gidilememiş ve K.Irak’a operasyon yapılmamıştır?
2-Yapılmayan operasyon yüzünden Şerefli Türk Ordusu’nun bölgedeki caydırıcılığının kaybolması ve ya azalması sadece Hükümet yüzünden midir yoksa bir o kadar da Genel Kurmay Başkanı’nın şahsen hatası var mıdır?
3-Çıkartılan Petrol Yasası ile Türkiye olarak seyirci durumuna düştüğümüz “Petrol akar Türk bakar” misali gelinen noktaya neden Büyükanıt Paşa tarafından MGK’da veya basında ciddi tepki gösterilmemiştir?
4-Şahşen takık durumda olduğum ve marka tesciline de bizzat müracaat ettiğim “Muavenet” gemimizin (02.10.1992) Amerika tarafından vurulalı yaklaşık 15 yıl olmasına rağmen hala resmi özür diletilememesinin sorumluluğu hükümette midir?Genel Kurmay Başkanı’nda mı dır?Yoksa her ikisinde midir?
Bilemiyorum.Bir bilen varsa beri gelsin.Aman ha Süleyman Demirel’i kastedmiyorum.
Neyse yakında seçim var.Her halde birileri bizi kurtarır,biz kurtarılmayı bekleme modunda olduğumuz sürece…

Sabih Samur